SeRnK z „Rosą”

SeRniK to moje ulubione ciasto, ponieważ uwielbiam biały ser w każdej postaci.

Ten z przepisu powyżej jest rewelacyjny i zawsze się udaje.

Sernik z reguły piekę na święta lub gdy jest okazja do świętowania, czyli nie często.
Jednakże to sprawia, że smakuje wyjątkowo i o to chodzi.

Czy wiecie, że sernik to ciasto z historią sięgającą 2 lub nawet jak niektóre źródła podają 3 tysięcy lat?

O serniku pierwszy raz wspomina grecki filozof Aegimus, który jest jednym z pierwszych autorów książki kucharskiej. W Grecji uważano, że sernik ma energetyczne właściwości
i z tego powodu serwowano go olimpijczykom.

Starożytni Rzymianie także znali ten bardzo smaczny deser.

Poniżej przepis na Libium, czyli serowe ciasto słodzone miodem używane do celów religijnych:

„2 kilo sera dobrze pokruszyć w moździerzu, dodać 1 funt chleba z mąki pszennej, lub – jeśli ma być lżejsze – 1/2 funta. Wymieszać z serem, dodać 1 jajo i wszystko dobrze wymieszać. Uformować placek i gotować na gorącym kamieniu.”

Rzymska ekspansja sprawiła, że sernik dotarł do Europy i dalej do Ameryki. W 1872 roku
William Lawrence wymyślił „serek Philadelphia”, czym zapoczątkował erę serników nowojorskich, których cechą charakterystyczną jest lekkość i delikatność. Tradycyjną
i jednocześnie bardziej cięższą odmianą jest „sernik wiedeński”

Do Polski sernik trafił najprawdopodobniej za sprawą Jana III Sobieskiego powracającego spod bitwy pod Wiedniem. W Polsce szczególne uznanie ciasto zyskało u Krakowiaków, którzy ozdobili go „kraciastą” polewą i w ten sposób mamy sernik krakowski 🙂